سامانه شاد ارتباط معلم و شاگرد را در دوران کرونا ایجاد کرد و این کار مهمی بود/ امیدواریم بزودی در مناطق سفید،آموزش شروع شود
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۴۷۸۲۵
رئیس جمهور با قدردانی از تلاش خستگی ناپذیر همه معلمان کشور تاکید کرد که یکی از دغدغه های دولت های یازدهم و دوازدهم، حل مشکلات اقتصادی کارمندان به طور عام و معلمان و کارگران به طور خاص بوده و در این مسیر از هیچ تلاشی دریغ نشده و نخواهد شد.
به گزارش گروه سیاسی برنا، حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی عصر سه شنبه در مراسم بزرگداشت هفته معلم، با دستور افتتاح رسمی سامانه شاد، تداوم فعالیت و تقویت این سامانه را حتی پس از بازگشایی کلاس ها ضروری دانست و گفت که به مرکز ملی فضای مجازی دستور داده ام یاری و کمک کنند که سامانه شاد تکمیل و نواقص آن رفع شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیس جمهور یادگیری یک مهارت در کنار زبان دوم و سواد مجازی برای دانش آموزان را ضروری خواند و توجه به تربیت و اخلاق، تقویت زبان فارسی و همچنین سلامت دانش آموزان را بسیار مهم برشمرد.
متن سخنان رئیس جمهور به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
روز خوبی برای من بود به دلیل اینکه در این هفته بسیار مبارک معلم، فرصتی شد تا نظرات برخی از معلمین عزیز و برخی از مسئولین را از نزدیک یا از طریق ویدئو کنفرانس استماع کنیم و وزیر آموزش و پرورش اینجا حضور داشتند و شنیدند و حتماً در حد توان و امکانمان موارد مورد نظر معلمین عزیز را دنبال خواهیم کرد.
جای بحث نیست که جایگاه معلم و مقام معلمین، مقام بسیار والا و بلندی است؛ اولین معلم در آنچه که ما در متون دینی و قرآنمان مشاهده میکنیم خود خداوند بزرگ است و آغاز خلقت بشر اساساً با تعلیم خداوند همراه شد؛یعنی خداوند معلم و حضرت آدم شاگرد آن دبستان شد؛« وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِکَةِ".
بنابراین مقام معلمی در درجه اول از آن خداوند بزرگ است و بعد هم از آن پیامبران عظیمالشأن، چه پیامبر اسلام(ص) و چه دیگر پیامبران؛ «و یعلّمهم الکتاب و الحکمة» که یکی از وظایفشان تعلیم کتاب و مسیر خرد و حکمت بود که به مردم خودشان میآموختند؛ بنابراین پیداست این جایگاه بسیار والایی است و هر چند به زبان بگوییم و از معلم تجلیل کنیم، اما این در توان ما نیست که از خدمات، کار عظیم و بزرگ آنها بتوانیم به خوبی قدردانی کنیم.
شاید اگر این تعبیر را بکنیم که بخش اعظم هر چه در زندگی از اخلاق، تربیت، مهارت و دانش داریم، از آن آموزش و پرورش و معلمین عزیز است؛ اولین کلاسی که برای ماست، کلاس خانه است؛ اولین معلمینی که بعد از ولادت، فرزندان در جامعه میبینند پدران و مادران هستند و پشت سر آن کلاس مدرسه و معلمین عزیز هستند که جایگاه بسیار والایی دارند و اگر کشوری سعادتمند شود و بتواند مراحل رشد را طی کند، ریشهاش به همان آموزش و پرورش و کلاس درس برمیگردد.
الان این فضایی که این ایام بوجود آمده در فضای کرونایی و بخشی از تعلیم واگذار شده یا از طریق صدا و سیما، یا از طریق شبکههای فضاهای مجازی که در اختیار داریم و این حداقل کاری است که میشود کرد. حتماً جای کلاس درس و معلم و محیط مدرسه را نمیتواند به طور کامل پر کند؛ خود محیط مدرسه، آشنایی و معلمی که بالای سر شاگردان است، شاگردانی که در کنار هم هستند؛ این کلمه همکلاسی یا همدرس بودن یک نکته مهمی است که در طول زندگی به عنوان یک خاطره زیبا برای همه باقی میماند؛ یعنی همیشه یاد میآوریم از آن روزهایی که سالهای اولیه، سالهای متوسطه و سالهای دانشگاهی در کنار معلمین و همکلاسیها بودیم و خاطراتی که داریم اما فضای مجازی و صدا و سیما میتواند بخشی از آن خلاء را پرکند.
اولاً باید یاد کنیم از معلمین بسیار عزیز و بزرگوار در تاریخمان از شهید مطهری گرفته که این روزها که به عنوان روز معلم نامیده شده بخاطر آن بزرگوار است؛ شهید مطهری جزو شخصیتهای استثنایی تاریخ ما و جزو شاگردان بلندمرتبه مکتب امام رضوان الله تعالی علیه بود.
مرحوم مطهری هم در عمق دانش و علم، هم در اخلاق و هم در غیرت دینی یک شخصیت کمنظیر برای فرهنگ جامعه بود؛ برای سوالات عصر دیروز و حتی عصر امروز، بهترین پاسخگو است، همین امروز هم در کتابهای شهید مطهری بخش بزرگی از سوالات جامعه امروز ما را او دیروز در نوشتههایش یا در نطقهایش پاسخ داده و این بسیار زیبا بوده که نام روز معلم با شهادت آن بزرگمرد قرین شده است.
البته شخصیتهایی مثل شهید رجایی و شهید باهنر به عنوان شخصیتهایی هستند که برای آموزش و پرورش زحمات بسیار زیادی کشیدند و در سالهای اولیه انقلاب سمتهایی هم در این زمینه برعهده داشتند.به روح آنها و به روح همه معلمین و دانشآموزانی که در طول انقلاب بودند درود می فرستیم. چون 13 آبان انقلاب ما یکی از روزهایی است که به یاد شهدای دانشآموز و در طول دفاع مقدس هم دانشآموزان عزیزی که در صحنه نبرد حضور پیدا کردند، معلمین عزیز و آنهایی که شهید شدند، یاد آنها را گرامی میداریم و به روح بلند همه آنها درود میفرستیم.
شهید فهمیده یکی از آن نمونههای بزرگ این عرصه بود و بسیاری از شهیدانی که توانستند در سنین حتی میتوانیم بگوییم نوجوانی، نه جوانی جان عزیز خودشان را فدا کردند و اخلاق و ایثار را برای ما به یادگار گذاشتند.
اولاً این نکته را عرض کنم که در این دوران استثنایی که قرار گرفتیم یعنی دوران کرونا که بخشی از تاریخ انسانها شده است؛ یعنی در طول قرنها، یک حادثهای نداشتیم که آن حادثه یک نوع مبدأ برای تحولات شود، نمیگویم مبدأ برای تاریخ مبدأ برای بسیاری از تحولات.
از این پس خواهند گفت که در دوران کرونا چه بر سر انسان آمد و پساکرونا چه شد. این حتماً در تاریخ ما ثبت میشود. در این ایام، روزهای سختی بر همه کشورها گذشت، مخصوصاً بر ما ایرانیان این سرزمین که علاوه بر این ویروس موضوع تحریم و فشار تحریم را مردم ما به همراه داشتند اما بهترین مقاومت و تابآوری را از خودشان نشان دادند، به نظر من، در اخلاق جوامع و ملتها این را میتوانیم ثبت کنیم و در دوران فشار کرونا، شرایط اخلاقی مردم ما را با سایر ملتها و کشورها مقایسه کنیم.
شما دیدید چه شرایطی برای کشورهای مختلف پیش آمد، برخی از کشورها ناچار شدند از ارتش و از سلاح استفاده کنند تا نگذارند مردم از خانههایشان خارج شوند تا بتوانند قرنطینه را اعمال کنند ما در کشورمان نیازی اصلاً به توپ و تانک نداشتیم و به راحتی با مردم حرف زدیم و مردم عزیز ما با فرهنگ بلندشان، به خوبی صدا را شنیدند.
اگر بخواهیم روند کرونا را در ایران نگاه کنیم، روزهای پیک و اوج این بیماری و این ویروس در کشور ما تقریباً روزهای آخر اسفند و هفتههای اول فروردین است. اگر دقیقتر بگویم این اوج از 26 اسفند شروع شد. به طور تخمین و تقریب 3 هفته اوج در این بیماری داشتیم و بعد با ملایمت این روند به سمت تثبیت حرکت میکند.
البته راه زیادی در پیش داریم تا از این ویروس بگذریم، اگر معنایش این باشد که به این زودی برای این ویروس پایانی است اما علیالقاعده آنچه گفته میشود و شاید درست باشد، تا زمانی که به طور دقیق یک داروی دقیقی برای درمان این ویروس پیدا نشود و تا زمانی که واکسن در اختیار بشر قرار نگیرد، شاید هفتهها و ماهها گرفتار این مسأله باشیم.
مردم ما تا امروز امتحان خوبی را از خودشان نشان دادند، چه در آن روزهای پیک و روزهای بسیار سخت و چه در روزهایی که یک مقدار شرایط بهتر شده و این شرایط بهتر هم عمدتاً مربوط به کادر پزشکی و درمانی ما و بالاتر از آن مراعات مردم عزیز ما است که این فاصلهگذاریها را مراعات کردند، دستورالعملها را مورد توجه قرار دادند، یک مقداری از پیک و روزهای سخت بحمدالله فاصله گرفتیم. در این روزهای سخت که هنوز هم ادامه دارد، کار بزرگی هم در این ایام انجام گرفت.
اولین گروهی که این بار را بر دوش گرفتند، پزشکان و پرستاران و کادر درمانی بود آنها بار سنگینی را بر دوش گرفتند، کار عظیمی را انجام دادند، فداکاری بزرگی را از خودشان نشان دادند و بعد از آن، آنهایی بودند که شرایط زندگی را برای مردم تا حدی آسان کردند، اینکه در فروشگاههای ما، مواد غذایی، موارد مربوط به بهداشت مردم، ضدعفونیها، بعد از چند روزی که یک مقداری مشکلات داشتیم توانستیم از آن عبور کنیم، مربوط به کار و تلاش همه کارگاههای کشور است، همه کشاورزان، کارگران، کسبه، فروشگاهها، رانندهها. گاهی وقتها یادمان میرود از بعضی از اقشار یاد کنیم. اگر این رانندههای پرتلاش نبودند و اجناس را به سهولت از بندرگاهها به ذخایر و انبارهای ما نمیرساندند، دچار مشکل میشدیم.
همه تلاش و کوشش کردند، خلبانان و کادر پروازی ما که در روزهای سخت از کشورهایی که لازم بود، وسایل درمانی و کیتهای تشخیص را منتقل کردند و همه کار کردند. اگر بخواهم نام ببرم، حتماً قادر نیستم به عنوان نمونه میگویم که ملت ما به صحنه آمد و آنهایی که در اقتصاد و زندگی مردم وارد شدند و توانستند اقدام بسیار بزرگی را انجام دهند.
بعد از آن شاید نوبت دانشپژوهان و عزیزانی بود که در شرکتهای دانشبنیان وارد عمل شدند. اینکه توانستیم کیت تشخیص را بعد از مدتی خودمان بسازیم و کیت پادتن را خودمان در اینجا درست کنیم و الحمدالله امروز کیت آنتی بادی را به برخی از کشورهای اروپایی صادر میکنیم که کار عظیم و بزرگی است که ملت ما انجام داده است.
حتی در جلسه اخیر هیأت دولت یکی از وزرا اجازه خواست که ماسکهای N95 را صادر کنیم و آنجا به وزیر بهداشت و درمان گفتم که شما نیازهایتان برای روزهای آینده را مشخص کنید و هر وقتی که لازم دارید پیشبینی کنید و اضافه آن را صادر کنیم. این خیلی مهم است.
در وسایل ضدعفونی در هفتههای اول قدرت صادرات پیدا کردیم که بتوانیم صادر کنیم و این هم کار عظیم و بزرگی بود که در کشور ما انجام گرفت.
بخش دیگری از کار ما، کار معلمین و آموزش و پرورش برای مسأله دانشآموزان بود. به ظاهر که نگاه میکنیم، میگوییم سامانه شاد که انشاء الله آخر این صحبت، این سامانه را به طور رسمی افتتاح می کنیم، ظاهرش میگوییم بچهها از درس عقب نیفتند. این درست است و مسأله درس مهم است اما اگر ارتباط فضای مجازی و ارتباط معلم و شاگرد نبود، ببینید به این بچهها چقدر سخت میگذشت و شما بخواهید بچههایی را برای 2،3 ماه در داخل خانه نگه دارید.
از آن اول حساب کنیم که مدارس ما از اول اسفند و از روزهای آخر بهمن بخاطر انتخابات بسته شدند و بعد بخاطر بیماری همه اسفند، فروردین و الان نیمی از اردیبهشت ادامه پیدا کرد یعنی 2.5 ماه است که بچهها نمیتوانند تفریح و سفر مورد نیاز را داشته باشند و هم نمیتوانند در مدرسه باشند.
گاهی وقتها بچههای دبستانی ممکن است روزهای اولی که مدرسه باز میشود یک ذره سختشان باشد و بگویند چرا تابستان تمام شد اما خود فضای مدرسه یک نشاط فراوانی برای بچهها دارد و جایی است که بچهها میتوانند در آن فضا هم یادگیریها، رفاقتها و محیط مناسب برای زندگی را داشته باشند و در خانه ماندن کار سادهای نیست که این کار هم کار سختی است.
معلمین ما کار بزرگی کردند. معلمین ما حتی قبل از اینکه این سامانه فعال شود، در تماس بودند و از طرق مختلف شبکههای مختلف فضای مجازی و صدا و سیما شروع کردند و با شاگردان و دانشآموزان در تماس بودند. درسشان، یادگیریشان، آموزششان و اصولاً فضا را تنوع میبخشد و عوض میکند و روحیه و نشاط را میآفریند. این از یک نظر و از نظر خود علم و دانش و درس برای ما مهم است.
از طریق فضای مجازی و رسانههای ملی و رسانه صدا و سیمای ما کار خوب و بزرگی انجام گرفت. باید از همه معلمین، همیشه بخاطر کار و بار بزرگی که بر دوش دارند و هم بویژه در این ایام که تلاش و زحمت کشیدند و انشاء الله امیدواریم به زودی در مناطق سفید مدارس ما با دستورالعملهای بهداشتی آغاز و شروع شود گر چه دوره کوتاه خواهد بود و چند هفته نخواهد بود اما در عین حال بسیار مغتنم است که خود معلمین یکبار آزمایش کنند و به ما بگویند که آموزش از طریق صدا و سیما و از طریق فضای مجازی چقدر توانسته خلاء دانشی را پر کند و دانشآموزان ما توانستند درس و فصلهایی که بنا بوده بیاموزند را بیاموزند و این آزمایش بسیار خوبی است و شرایط خوبی را برای ما بوجود میآورد.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: روز معلم آموزش و پرورش فضای مجازی دانش آموزان سامانه شاد روزهای سخت صدا و سیما کار عظیم برای ما بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۴۷۸۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آموزش صلح و صلحطلبی، سنگ بنای روابط انسانی
آموزش صلح نقشی حیاتی در تربیت نسلهایی صلحطلب و توانمند در حل و فصل مسالمتآمیز چالشها ایفا میکند؛ این فرایند شامل طیف وسیعی از مفاهیم مانند همدلی، احترام به حقوق بشر، حل مسالمتآمیز منازعات و عدالت اجتماعی است که باید مورد توجه قرار گیرد و در این بین نقش مدارس، خانواده و دوستان بسیار مهم است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، هدف آموزش صلح، ساختن جامعهای است که در آن، خشونت جایی نداشته باشد و صلح و گفتوگو، سنگ بنای روابط انسانی قرار گیرد؛ در این جامعه افراد با احترام متقابل به یکدیگر، اختلافات خود را از طریق گفتوگو حل و فصل میکنند و صلح و آرامش بر همه جا سایه میافکند.
آموزش صلح، دانشآموزان را با مهارتهایی مانند حل مسالمتآمیز منازعات، همدلی و ارتباط مؤثر آشنا میکند که برای موفقیت در زندگی و مشارکت فعال در جامعه ضروری است، همچنین آموزش صلح به دانشآموزان کمک میکند تا بیعدالتیها و نابرابریهای موجود در جهان را درک و برای ایجاد جامعهای عادلانهتر و فراگیرتر تلاش کنند.
معلمان نقش کلیدی در ترویج آموزش صلح در کلاس درس دارند؛ آنها باید با مفاهیم و روشهای آموزش صلح آشنا باشند و بتوانند آنها را به طور مؤثر به دانشآموزان خود آموزش دهند؛ علاوه بر آن والدین میتوانند با آموزش ارزشهای صلح به فرزندان خود و تشویق آنها به مشارکت در فعالیتهای صلحآمیز، نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند.
سازمانهای جامعه مدنی میتوانند با ارائه برنامههای آموزشی، انجام تحقیقات و حمایت از سیاستهای مربوط به آموزش صلح، به پیشبرد این امر کمک کنند.
آموزش صلح، زیربنای تعامل با دیگران استاسماعیل صالحزاده، جامعهشناس و پژوهشگر مسائل اجتماعی در خصوص اهمیت آموزش صلح اظهار میکند: در دنیایی که تشنه صلح و آشتی است، آموزش صلح نقشی حیاتی در تربیت نسلهایی صلحطلب و توانمند در حل و فصل مسالمتآمیز چالشها ایفا میکند؛ این امر فراتر از آموزش صرف مفاهیم صلح است و شامل مهارتی ارزشمند برای زندگی در دنیایی پویا و متنوع میشود.
وی ادامه میدهد: آموزش صلح به افراد میآموزد که چگونه نزاعهای اجتماعی را به طور مسالمتآمیز حل کرده و از خشونت به عنوان ابزار رفع مشکلات اجتناب کنند؛ آموزش صلح میآموزد که چگونه به حقوق و ارزشهای دیگران احترام بگذاریم و برای ایجاد جوامعی عادلانه تلاش کنیم.
این پژوهشگر مسائل اجتماعی تصریح میکند: آموزش صلح، زیربنای همکاری و همیاری میان افراد را شکل میدهد تا با اتکا به یکدیگر، مشکلات مشترک را حل و فصل کنند؛ این آموزشها به ما میآموزند که چگونه با محیط زیست خود رفتار کنیم تا از منابع طبیعی به طور پایدار و مسئولانه استفاده کنیم و برای نسلهای آینده نیز زمین قابل سکونتی باقی بگذاریم.
نقش معلمان در نهادینه کردن فرهنگ صلح در جامعهوی در خصوص نقش مدرسه و معلمان در آموزش صلح بیان میکند: گنجاندن دروسی مانند حل تعارض، مدارا، همدلی و حقوق بشر در کنار دروس سنتی، دانشآموزان را با مفاهیم بنیادی صلح آشنا میکند و زمینه را برای نهادینه شدن فرهنگ صلح در جامعه فراهم میسازد، همچنین کارگاههای آموزشی با تمرکز بر مهارتهای میانجیگری، مذاکره و حل مسئله، به دانشآموزان کمک میکند تا در مواجهه با چالشها و اختلافات، رویکردی صلحآمیز داشته باشند.
صالحزاده اضافه میکند: استفاده از روشهای خلاقانه برای شبیهسازی زمینههای صلح، بازیها و داستانسرایی، مفاهیم صلح را به شیوهای جذاب و ملموس به دانشآموزان منتقل میکند، علاوه بر آن برگزاری اردوهایی با محوریت گفتوگوی بین فرهنگی، همبستگی اجتماعی و خدمات داوطلبانه، فرصتی ارزشمند برای دانشآموزان جهت تجربه عملی صلح در دنیای واقعی فراهم میکند.
وی میگوید: تبادل دانشآموز با فرهنگها و ملل مختلف، زمینه را برای درک متقابل، احترام به تفاوتها و صلحآفرینی در سطح جهانی فراهم میکند، مشارکت در فعالیتهای داوطلبانه مانند کمک به نیازمندان، پاکسازی محیط زیست و ترویج صلح، حس مسئولیت اجتماعی و تعهد به صلح را در دانشآموزان تقویت خواهد کرد.
این جامعهشناس با اشاره به جایگاه خانوادهها در آموزش صلح اظهار میکند: گفتوگوی صلحآمیز با فرزندان در مورد مسائل روزمره، چالشها و اختلافات، الگوی رفتاری مناسبی برای حل صلحآمیز تعارضات در اختیار آنها قرار میدهد.
وی ادامه میدهد: به اشتراک گذاشتن داستانها و کتابهایی با مضامین صلح، همدلی و احترام به دیگران، بذرهای صلح را در قلب و ذهن کودکان میکارد، همچنین مشارکت در فعالیتهای داوطلبانه به عنوان یک خانواده، روحیه همبستگی، مسئولیت اجتماعی و تعهد به صلح را در فرزندان تقویت میکند.
صلح درونی مهمتر از صلح بیرونی استصالح زاده تصریح میکند: صلح درونی، مقدمه صلح بیرونی است؛ این جمله مفهومی عمیق و پرمغز دارد که به ارتباط بین آرامش و ثبات درونی انسان با صلح و صفا در دنیای بیرون میپردازد؛ این جمله بیانگر این است که برای رسیدن به صلحی پایدار در جامعه، ابتدا باید در درون خودمان به آرامش و صلح برسیم.
وی اضافه میکند: شاعران و اندیشمندان بسیاری در طول تاریخ بر این موضوع تأکید کردهاند؛ مولانا در مثنوی معنوی به وضوح این ارتباط را بیان میکند و نقل به مضمون اشعار آن این است که صلح واقعی از درون ما آغاز میشود؛ وقتی با خودمان در صلح باشیم، میتوانیم صلح را به دیگران نیز گسترش دهیم، بخشی از این اشعار مانند «جنگِ فعلی هست از جنگِ نهان......زین تخَالُف آن تخَالُف را بدان
جنگِ طبعی، جنگِ فعلی، جنگِ قول...... در میان جزوها حربیست هول
گوهرِ جان چون ورای فضلهاست......خویِ او این نیست، خوی کبریاست» است.
این جامعهشناس در جواب این سوال که چرا صلح درونی تا این اندازه مهم است، پاسخ میدهد: انسانهایی که در صلح با خودشان هستند، کمتر دچار خشم، اضطراب و افسردگی میشوند؛ آنها تمایل بیشتری به همدلی، بخشش و صبر دارند، احتمال کمتری دارد که وارد درگیریها و خشونتها شوند، بنابراین با تلاش برای رسیدن به صلح درونی، نه تنها به آرامش و خوشبختی خودمان کمک میکنیم، بلکه به صلحآمیزتر شدن دنیای اطرافمان نیز یاری میرسانیم.
وی تصریح میکند: مسئولیت صلح بر عهده خودمان است؛ صلح هدیهای نیست که منتظر آن باشیم، بلکه باید آن را بسازیم، هیچکس نمیتواند صلح را به ما تحمیل کند و صلح واقعی از درون ما و از طریق تلاشهای خودمان به وجود میآید، بنابراین صلح، گلی نیست که در باغچه بکاریم و منتظر شکوفه آن باشیم، بلکه صلح بنایی است که باید با آجرهای صبر، مدارا و گفتوگو بنا کنیم.
صالحزاده اضافه میکند: به یاد داشته باشید که صلح درونی یک سفر است، نه یک مقصد؛ به عبارت دیگر صلح سفری نیست که به آن برسیم، بلکه روشی است که طی میکنیم، از این رو میتوان برای ایجاد صلح درونی کارهایی از جمله گذراندن وقت در طبیعت، ارتباط با عزیزان، کمک به دیگران، بخشش خود و دیگران انجام داد.
صلحطلبان چه ویژگیهایی دارند؟زهره سادات کاظمی، روانشناس و مشاور تربیتی در خصوص ویژگیهای شخصیتی مرتبط با صلحطلبی اظهار میکند: صلحطلبان قادر هستند احساسات و دیدگاههای دیگران را درک و با آنها همدلی کنند؛ آنها نسبت به رنج دیگران دلسوز هستند و تمایل دارند به آنها کمک کنند.
وی ادامه میدهد: صلحطلبان به این باور دارند که حتی در شرایط سخت میتوان به صلح دست یافت؛ آنها خوشبین هستند و معتقدند که انسانها میتوانند برای حل و فصل درگیریها با یکدیگر همکاری کنند، همچنین صلحطلبان در تلاش برای صلح صبور هستند؛ آنها میدانند که ایجاد تغییر زمان میبرد و حاضر هستند برای رسیدن به اهداف خود تلاش و پشتکار داشته باشند.
این روانشناس تصریح میکند: صلحطلبان قادر هستند دیگران را ببخشند، حتی کسانی را که از آنها آزار دیدهاند؛ آنها کینه به دل نمیگیرند و به دنبال انتقام نیستند و صلحطلبان صادق و راستگو هستند؛ آنها به تعهدات خود پایبند بوده و در روابط خود با دیگران شفافیت دارند، بنابراین صلحطلبان مسئول اعمال خود هستند، آنها از اشتباهات خود درس میگیرند و برای جبران آنها تلاش میکنند.
باورها و احساساتمان بر صلح تأثیر میگذاردوی در پاسخ به این سوال که چگونه افکار و باورهای ما بر صلح تأثیر میگذارد، بیان میکند: افکار و باورهای ما نقش مهمی در ترویج یا بازدارندگی از صلح دارد؛ افکار و باورهای منفی، مانند افکار مربوط به نفرت، ترس و بیاعتمادی میتوانند منجر به درگیری و خشونت شود و از سوی دیگر، افکار و باورهای مثبت، مانند افکار مربوط به عشق، همدلی و درک متقابل، میتواند صلح و همکاری را ترویج کند.
کاظمی ادامه میدهد: باور به اینکه "ما" و "آنها" وجود دارد، باور به اینکه خشونت تنها راه حل است، باور به اینکه صلح غیرقابل دسترس است؛ این موارد چند نمونه از افکار و باورهایی است که از صلح جلوگیری میکند و مهم است که باورهای متقابل به این معنا خشونت راه حل نیست و صلح قابل دسترسی است، باید جایگزین باورهای نادرست درباره صلح شود.
وی در خصوص نحوه تأثیر احساسات بر رفتار ما در قبال دیگران میگوید: وقتی عصبانی هستیم، ممکن است بیشتر احتمال داشته باشد که پرخاشگرانه عمل کنیم، به عنوان نمونه داد بزنیم، ناسزا بگوییم یا حتی به دیگران آسیب برسانیم؛ وقتی غمگین هستیم، ممکن است از دیگران کنارهگیری کنیم و تمایلی به معاشرت اجتماعی نداشته باشیم.
این روانشناس ادامه میدهد: وقتی میترسیم، ممکن است از دیگران دوری کنیم یا برای محافظت از خود رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشیم؛ وقتی شاد هستیم، بیشتر احتمال دارد که با دیگران رفتار دوستانه و سخاوتمندانه داشته باشیم؛ وقتی فردی را دوست داریم، بیشتر احتمال دارد که به او توجه و محبت نشان دهیم و از او حمایت کنیم.
گوش دادن فعال موجب ایجاد صلح میشودوی در پاسخ به این سوال که چه رفتارهایی به صلح منجر میشود؟ میگوید: رفتارهایی که به صلح منجر میشود، بر احترام، درک و همدلی متمرکز است؛ رفتارهایی از جمله ارتباط مؤثر، گوش دادن فعال، حل مسالمتآمیز تعارض، همدلی و بخشش، رفتارهایی هستند که موجب ایجاد صلح خواهد شد.
کاظمی توضیح میدهد: توانایی برقراری ارتباط واضح و صادقانه با دیگران به حل سوءتفاهمها و ایجاد روابط قوی کمک میکند؛ گوش دادن فعال به معنای گوش دادن با دقت و بدون قضاوت به صحبتهای دیگران است؛ این کار به شما کمک میکند تا دیدگاه آنها را درک و با آنها همدلی کنید.
وی ادامه میدهد: همدلی به معنای توانایی درک و به اشتراک گذاشتن احساسات دیگران است؛ این کار به شما کمک میکند تا با دیگران ارتباط عمیقتری برقرار کنید و روابط معناداری ایجاد کنید، همچنین بخشش به معنای رها کردن خشم و کینه نسبت به کسی بوده که به شما ظلم کرده است، این کار میتواند به شما کمک کند تا از گذشته عبور کنید و روابط خود را با دیگران بهبود بخشید.
این روانشناس در مورد اینکه چگونه روابط ما با دیگران بر صلح تأثیر میگذارد؟ اظهار میکند: روابط قوی و مثبت میتواند به ما احساس تعلق، حمایت و عشق دهد؛ این احساسات میتواند به ما کمک کند تا با دیگران با احترام و همدلی رفتار کنیم و از خشونت پرهیز کنیم.
وی ادامه میدهد: خانواده اولین جایی است که ما در مورد روابط و نحوه تعامل با دیگران یاد میگیریم؛ روابط سالم خانوادگی میتواند به ما در رشد حس قوی عزت نفس، همدلی و مهارتهای حل مسالمتآمیز تعارض کمک کند، همچنین دوستان میتوانند منبع حمایت و تشویق باشند و به ما کمک کنند تا موضوعات جدیدی در مورد خودمان و جهان یاد بگیریم.
بنا بر آنچه که بیان شد، صلح، تنها در سایه آموزش، گفتوگو و همبستگی قابل تحقق است، آموزش صلح، فرایندی مستمر و پویا است که نیازمند تعهد و مشارکت تمام ارکان جامعه از جمله خانوادهها، مدارس و دانشگاهها است؛ با اینکه چالشهایی در مسیر آموزش صلح وجود دارد، اما همچنان یک ابزار ضروری برای ایجاد دنیایی عادلانهتر است، بنابراین سرمایهگذاری در آموزش صلح سرمایهگذاری برای آیندهای روشنتر است.
کد خبر 748684